De reis begint op donderdag 24 oktober met de treinreis naar Schiphol. Door Nico zijn we naar het station Helmond gebracht en anderhalf uur later waren we op de luchthaven. Daar moesten we nog een tijdje wachten voordat ons vliegtuig vertrok. Coby heeft nog even piano gespeeld maar verder was het gewoon wachten tot tegen 9 uur onze Boeing 777-300 opsteeg. De KLM verzorgde een goede reis met van alles aan eten en drinken maar het is toch een hele trip. Onderweg slaagde de meeste mensen er in om nog wat te slapen. Maar het wachten op ontbijt kan heel lang duren. Zo rond 11 uur moesten we even het vliegtuig uit om te laten poetsen en daarna weer terug voor de laatste 2 uur naar Bali. Rond 9 uur waren we op het vliegveld en moesten de nodige papieren in orde gemaakt worden. Dat duurt even. Maar uiteindelijk waren we met onze groep zo rond half 12 in Hotel Anja Jambaran.
Zaterdag 26 oktober
kregen we eerst een uitleg over het
land van onze reisleider Jim waarbij de nadruk werd gelegd op het
rekening
houden met de plaatselijke gewoontes. Ook al lijken die soms vreemd.
Dus kijk
niet gek op als vlak voor je een varken of kip wordt geslacht. We zijn
hier als
gast en horen ons respectvol te gedragen. Dat gingen we dan ook doen na
het
ontbijt (nasi goreng, banaanpannenkoeken) in de plaatselijke
winkelstraat en op
het strand waar we nog wat dronken. Toen weer terug naar het hotel om
nog een
beetje te rusten en een begin te maken met dit verslag. Voor de lunch
gingen we het dorp weer in en aten in de drukke winkelstraat een saté
met rijst. Op de terugweg nog wat drinken en dan naar het zwembad bij
het hotel. Nog even op het balkon en dan uit eten met 5 anderen. Op het
strand een zeer uitgebreide visschotel met o.a. barracuda, inktvis en
garnalen. Was erg lekker en gezellig. Bij het hotel nog een kop koffie
en dan op tijd weer naar bed. Morgenochtend ontbijt om half zes.
Zondag vliegen we via Labuan Bajo op
Sulawesi naar Ende op Flores. En op het vliegveld moet je op tijd zijn. Dus
vroeg op vanmorgen. Op de tussenstop een uur vrij voor een kop koffie en dan
het laatste stukje. Om half 1 gingen we lunchen (nasi / bami goreng) waarna de
busreis het eiland op ging. Bergwegen blijven mooi. Ook met rijst-sawa’s en
allerlei palmen onderweg. Net over drie waren we op onze nieuwe
overnachtingsplek bij het plaatsje Moni. Mooie bungalowtjes inclusief een prachtig uitzicht. Onderweg nog even gestopt voor
foto’s en fruitinkopen op de markt. Bij onze huizen genoten van het uitzicht en
misschien ook wel een dutje gedaan. ’s-Avonds in het eethuisje gegeten (kipsaté
met rijst) en weer vroeg naar bed, morgen staan we om drie uur op.
Maandag
even over drie opgestaan om op tijd
bij de bus te staan om om 4 uur te vertrekken naar het kelimutu park
met vulkanen.
We waren wat vroeg dus nog een kwartiertje wachten tot het park
opengaat. En
dan verder de berg op, trap en klimmen naar twee van de drie gekleurde
meren.
Coby vond nr. 3 wat te ver weg. Blijk achteraf alleen maar zwart te
zijn
geweest. Na een poosje terug om beneden weer koffie te drinken en wat
souvenirs
te kopen. Even later kwam de rest van de groep en gingen we weer de bus
in.
Bleek een mooie bergweg te zijn nu het licht was. Maar daar krijgen we
vandaag
nog meer van. Maar eerst ontbijt en de koffer laten wegbrengen naar de
bus. Dan
verdere bergwegen van de zuid-west kant van Flores naar de noord-oost
kant (Riung)
met een lunch onderweg en wat mooie uitzichten en laten zien hoe een
cashewnoot groeit onderaan een cashew-appel.. Zo rond 4 uur waren we op
de
plaats van bestemming waar ook het drietal was dat we op de reis vanaf
Bali
waren kwijtgeraakt. Even bijpraten en het programma voor de volgende
dag en het
avondeten. Dan naar het restaurant (alweer nasi goreng) en
dan
naar huis terug. Verslag bijwerken en naar bed.
Dinsdag stonden we redelijk op
tijd op; het ontbijt was om kwart over 7. Maar eerst voor mij nog een wandeling
door het stadje met ontmoeting met een vishandelaar. Na het ontbijt liepen we naar het strand waar drie bootjes
voor ons klaarlagen. Eerst (30 minuten) naar het eiland met een paar duizend
vliegende honden (vleermuizen). Vleugelwijdte tot 1,15 meter. Deze dieren
nestelen ook niet, het jonge dier houdt zich aan moeder vast tot ‘ie kan
vliegen. Met hun uitwerpselen maken ze de mangrove bomen dood. Maar dan
verdwijnen ze naar en volgend bos van de tientallen mangrovebossen en kan de
vorige weer opkomen. Daarna naar een eiland om te zwemmen en snorkelen, zo 40
minuten verder. Daar werd ook een uitstekend vismenu bereid. We zijn daar
allemaal behoorlijk bijgekleurd maar toch daarna nog 10 minuten naar een
volgend strandje met mooie snorkelplekken. En dan weer op huis aan. Daar nog
even douchen en bijkomen, dan de dagbespreking voor morgen en uit eten (nasi
goreng met inktvis en kipsateh met rijst. En levende muziek. Na de maaltijd nog
even op een pleintje samenkomen en dan naar huis.
Woensdag 30 oktober is het ontbijt om kwart
voor 7 en het vertrek om 8 uur. Mooie bergroute met redelijk smalle en soms
niet zo beste wegen met prachtige uitzichten. Onderweg gestopt om een school te
bekijken en warmwaterbronnen te bezoeken waar enkelen zich in wagen. Erg lekker
warm. Daarna een lunch (nasi goreng, bami goreng) en dan naar het hotel. Een
half uur later vertrek. Na een uurtje kiezen enkelen ervoor een aardige
wandeling te maken en enkelen gaan met de bus verder naar traditionele huizen.
Maar onderweg komen we eerst nog tienerklassen tegen in traditionele kleding van
de streek. De wandelaars bezoeken een dorp waar juist een begrafenis
plaatsvindt, niet voor toeristen. Na bekijken van het dorp gaan we een stukje
verderop koffie / thee drinken terwijl we wachten op de wandelaars. Jammer dat
ik niet mee kan; het hartinfarct heeft mijn conditie erg benadeeld. Met de
complete groep nog een ander dorp bezoeken waar kleine kinderen gezellig samen
aan het zingen waren. Voor zichzelf, niet voor toeristen. Het dorp verder
bekeken met uitleg over bijzonder adat-kenmerken. Toen de bus weer in om naar
het hotel in Bajawa te gaan. Wij zijn samen een sateh wezen eten en toen vermoeid verslag
maken en naar bed.
Donderdag ging de bus een tijdje na het
ontbijt naar het authentieke dorp Belargahi. Maar eerst onderweg een
uitgebreide lunch aan zee, vlak bij dat dorp. Erg lekker en eens niet nasi
goreng. Daarna ging de helft lopend naar het dorp; de andere helft met een
busje. Waaronder wij dus. In het dorp was het rustig. We liepen wat rond tot
het ging regenen waarbij we uigenodigd werden op het terras van een huisje.
Terwijl de wandelaars in de flinke regen doorliepen. . . . Na een uurtje kwamen
zij, drijfnat ook aan. Zo goed mogelijk omkleden maar iedereen had alleen maar
bagage bij zich voor deze ene nacht. Dus sommigen bleven nog een flinke tijd
halfnat. Het werd wat later weer droog. We kregen een dans- en muziek
uitvoering en wat te eten en drinken. Vlak daarna werd voor ons een varken
geslacht en een kip geofferd. Bijzonder om dat mee te maken. Daarna stond er
wederom een uitgebreid buffet voor ons klaar met allerlei lekkers. Toen een
muziekuitvoering met eigen fluiten, een soort blok-dwarsfluit. Klonk zelfs heel
goed. Na wat dansen werden we ingedeeld bij de gezinnen. Coby en ik bij een
gezin met een jongetje en meisje. We kregen een eigen slaapkamer waar we even
na half 10 te bed gingen.
Vrijdag was ik natuurlijk vroeg wakker. Maar
in het donker wat gaan rondlopen, was me wat te veel. Dus bleef ik maar liggen.
Zo rond half 6 was het tijd om op te staan. Na toilet en tandenpoetsen stond de
koffie en thee voor ons klaar. En begon het weer te regenen. Om 7 uur was het
ontbijtbuffet. Weer uitgebreid en heel erg lekker gegeten en het was weer droog.
Gezellig in gemengd gezelschap zitten eten en daarna afscheid genomen van onze “ouders”.
De arak wordt gemaakt van een palmvrucht die wordt gefilterd, gefermenteerd en 2
maal gestookt. Dan weer verder naar het eindpunt van vandaag: Ruteng. Onderweg
nog koffie met o.a. wadjik en vanillekoek bij een bakkerij gekregen om rond 1
uur in de stad weer te gaan eten. En toen gin het weer regenen zodat we
redelijk nat weer bij het nonnenklooster aankwamen. Gelukkig is naast deze
slaapplaats een winkel met o.a. paraplu’s dus de schade viel enigszins mee. Straks
gaan we in hetzelfde restaurant weer eten maar nu was het eten tijd voor het
verslag van vandaag en gisteren.
Zaterdag 2 november ontbijt om half 8 om even later naar
een kilometer hoogte te gaan. Te voet. Om een “spinnenweb-sawa” te bekijken.
Was een aardige klim. Daarna weer de bus in om naar Labuan Bajo te gaan. Maar
de bergweg wordt opgeknapt en elke 3 a 4 uur gaat de weg dan een half uur open.
Dus moesten we even koffie drinken bij een oma van 80 jaar die goede koffie
maakte en op betelnoten kauwde. Gezien het gebit met wat hulp (gemalen noten).
Was een gezellig samenzijn tot we weer verder konden. Onderweg nog een keer
koffie en dan door naar het hotel (Pure Sari beach) in Labuan Bajo waar we rond
half drie waren. We kregen een mooie grote kamer met een grote badkamer. Na een
uurtje opruimen, spullen laten drogen na de regenbui gisteren en wat drinken
naar het barretje gegaan waar we met een groepje wat aten en dronken. Met als
gevolg dat we om 9 uur weer thuis waren voor het avondprogramma inclusief het
uploaden van de website; gisteravond geen wifi.
Zondag begon om zes uur voor mij een
wandeling van een goed uur. Terug in het hotel was Coby ook wakker en was het
al gauw tijd voor het ontbijt met nasi goreng en pancake. Daarna met de taxi
naar het stadscentrum. Winkels bekijken en mensen die ons wilden rondvaren
afslaan. We gaan morgen met de groep uit varen. Oploskoffie, beha’s en een
korte broek gekocht. Lekker koffie gedronken met uitzicht op de Zee van Flores
en op een marktje pandancake gekocht maar geen durian; een hele is toch wel
veel voor mij alleen. Weer gelopen naar een punt om ons door de taxi weer te
laten ophalen en halverwege de middag thuis nog even bijkomen. Temperaturen van
een stukje boven de 30 graden is toch wel warm, zeker vlak bij zee. Nog even
naar zwembad en strand en dan nog een wandeling in de buurt. Maar de twee
eethuisjes daar leken ons geen goed idee. Dus weer een maaltijd bij het hotel
restaurant. Ook wat gezelliger en zeker toen er ook nog een dansgroepje
verscheen. Nog even een koffie en daar naar huis voor verslag etc.
Voorbereiding voor de volgende paar dagen: we gaan varen, geen wifi en de
computer gaat niet mee. Het vervolg van dit verslag laat nog een paar dagen op
zich wachten.