22 daagse reis naar Indonesië.

De reis begint op donderdag 24 oktober met de treinreis naar Schiphol. Door Nico zijn we naar het station Helmond gebracht en anderhalf uur later waren we op de luchthaven. Daar moesten we nog een tijdje wachten voordat ons vliegtuig vertrok. Coby heeft nog even piano gespeeld maar verder was het gewoon wachten tot tegen 9 uur onze Boeing 777-300 opsteeg. De KLM verzorgde een goede reis met van alles aan eten en drinken maar het is toch een hele trip. Onderweg slaagde de meeste mensen er in om nog wat te slapen. Maar het wachten op ontbijt kan heel lang duren. Zo rond 11 uur moesten we even het vliegtuig uit om te laten poetsen en daarna weer terug voor de laatste 2 uur naar Bali. Rond 9 uur waren we op het vliegveld en moesten de nodige papieren in orde gemaakt worden. Dat duurt even. Maar uiteindelijk waren we met onze groep zo rond half 12 in Hotel Anja Jambaran.


Zaterdag 26 oktober kregen we eerst een uitleg over het land van onze reisleider Jim waarbij de nadruk werd gelegd op het rekening houden met de plaatselijke gewoontes. Ook al lijken die soms vreemd. Dus kijk niet gek op als vlak voor je een varken of kip wordt geslacht. We zijn hier als gast en horen ons respectvol te gedragen. Dat gingen we dan ook doen na het ontbijt (nasi goreng, banaanpannenkoeken) in de plaatselijke winkelstraat en op het strand waar we nog wat dronken. Toen weer terug naar het hotel om nog een beetje te rusten en een begin te maken met dit verslag. Voor de lunch gingen we het dorp weer in en aten in de drukke winkelstraat een saté met rijst. Op de terugweg nog wat drinken en dan naar het zwembad bij het hotel. Nog even op het balkon en dan uit eten met 5 anderen. Op het strand een zeer uitgebreide visschotel met o.a. barracuda, inktvis en garnalen. Was erg lekker en gezellig. Bij het hotel nog een kop koffie en dan op tijd weer naar bed. Morgenochtend ontbijt om half zes.

Zondag vliegen we via Labuan Bajo op Sulawesi naar Ende op Flores. En op het vliegveld moet je op tijd zijn. Dus vroeg op vanmorgen. Op de tussenstop een uur vrij voor een kop koffie en dan het laatste stukje. Om half 1 gingen we lunchen (nasi / bami goreng) waarna de busreis het eiland op ging. Bergwegen blijven mooi. Ook met rijst-sawa’s en allerlei palmen onderweg. Net over drie waren we op onze nieuwe overnachtingsplek bij het plaatsje Moni. Mooie bungalowtjes inclusief een prachtig uitzicht. Onderweg nog even gestopt voor foto’s en fruitinkopen op de markt. Bij onze huizen genoten van het uitzicht en misschien ook wel een dutje gedaan. ’s-Avonds in het eethuisje gegeten (kipsaté met rijst) en weer vroeg naar bed, morgen staan we om drie uur op.
 
Maandag even over drie opgestaan om op tijd bij de bus te staan om om 4 uur te vertrekken naar het kelimutu park met vulkanen. We waren wat vroeg dus nog een kwartiertje wachten tot het park opengaat. En dan verder de berg op, trap en klimmen naar twee van de drie gekleurde meren. Coby vond nr. 3 wat te ver weg. Blijk achteraf alleen maar zwart te zijn geweest. Na een poosje terug om beneden weer koffie te drinken en wat souvenirs te kopen. Even later kwam de rest van de groep en gingen we weer de bus in. Bleek een mooie bergweg te zijn nu het licht was. Maar daar krijgen we vandaag nog meer van. Maar eerst ontbijt en de koffer laten wegbrengen naar de bus. Dan verdere bergwegen van de zuid-west kant van Flores naar de noord-oost kant (Riung) met een lunch onderweg en wat mooie uitzichten en laten zien hoe een cashewnoot groeit onderaan een cashew-appel.. Zo rond 4 uur waren we op de plaats van bestemming waar ook het drietal was dat we op de reis vanaf Bali waren kwijtgeraakt. Even bijpraten en het programma voor de volgende dag en het avondeten. Dan naar het restaurant (alweer nasi goreng) en dan naar huis terug. Verslag bijwerken en naar bed.
  Dinsdag stonden we redelijk op tijd op; het ontbijt was om kwart over 7. Maar eerst voor mij nog een wandeling door het stadje met ontmoeting met een vishandelaar. Na het ontbijt liepen we naar het strand waar drie bootjes voor ons klaarlagen. Eerst (30 minuten) naar het eiland met een paar duizend vliegende honden (vleermuizen). Vleugelwijdte tot 1,15 meter. Deze dieren nestelen ook niet, het jonge dier houdt zich aan moeder vast tot ‘ie kan vliegen. Met hun uitwerpselen maken ze de mangrove bomen dood. Maar dan verdwijnen ze naar en volgend bos van de tientallen mangrovebossen en kan de vorige weer opkomen. Daarna naar een eiland om te zwemmen en snorkelen, zo 40 minuten verder. Daar werd ook een uitstekend vismenu bereid. We zijn daar allemaal behoorlijk bijgekleurd maar toch daarna nog 10 minuten naar een volgend strandje met mooie snorkelplekken. En dan weer op huis aan. Daar nog even douchen en bijkomen, dan de dagbespreking voor morgen en uit eten (nasi goreng met inktvis en kipsateh met rijst. En levende muziek. Na de maaltijd nog even op een pleintje samenkomen en dan naar huis.

Woensdag 30 oktober is het ontbijt om kwart voor 7 en het vertrek om 8 uur. Mooie bergroute met redelijk smalle en soms niet zo beste wegen met prachtige uitzichten. Onderweg gestopt om een school te bekijken en warmwaterbronnen te bezoeken waar enkelen zich in wagen. Erg lekker warm. Daarna een lunch (nasi goreng, bami goreng) en dan naar het hotel. Een half uur later vertrek. Na een uurtje kiezen enkelen ervoor een aardige wandeling te maken en enkelen gaan met de bus verder naar traditionele huizen. Maar onderweg komen we eerst nog tienerklassen tegen in traditionele kleding van de streek. De wandelaars bezoeken een dorp waar juist een begrafenis plaatsvindt, niet voor toeristen. Na bekijken van het dorp gaan we een stukje verderop koffie / thee drinken terwijl we wachten op de wandelaars. Jammer dat ik niet mee kan; het hartinfarct heeft mijn conditie erg benadeeld. Met de complete groep nog een ander dorp bezoeken waar kleine kinderen gezellig samen aan het zingen waren. Voor zichzelf, niet voor toeristen. Het dorp verder bekeken met uitleg over bijzonder adat-kenmerken. Toen de bus weer in om naar het hotel in Bajawa te gaan. Wij zijn samen een sateh wezen eten en toen vermoeid verslag maken en naar bed.


Donderdag ging de bus een tijdje na het ontbijt naar het authentieke dorp Belargahi. Maar eerst onderweg een uitgebreide lunch aan zee, vlak bij dat dorp. Erg lekker en eens niet nasi goreng. Daarna ging de helft lopend naar het dorp; de andere helft met een busje. Waaronder wij dus. In het dorp was het rustig. We liepen wat rond tot het ging regenen waarbij we uigenodigd werden op het terras van een huisje. Terwijl de wandelaars in de flinke regen doorliepen. . . . Na een uurtje kwamen zij, drijfnat ook aan. Zo goed mogelijk omkleden maar iedereen had alleen maar bagage bij zich voor deze ene nacht. Dus sommigen bleven nog een flinke tijd halfnat. Het werd wat later weer droog. We kregen een dans- en muziek uitvoering en wat te eten en drinken. Vlak daarna werd voor ons een varken geslacht en een kip geofferd. Bijzonder om dat mee te maken. Daarna stond er wederom een uitgebreid buffet voor ons klaar met allerlei lekkers. Toen een muziekuitvoering met eigen fluiten, een soort blok-dwarsfluit. Klonk zelfs heel goed. Na wat dansen werden we ingedeeld bij de gezinnen. Coby en ik  bij een gezin met een jongetje en meisje. We kregen een eigen slaapkamer waar we even na half 10 te bed gingen.
   

Vrijdag was ik natuurlijk vroeg wakker. Maar in het donker wat gaan rondlopen, was me wat te veel. Dus bleef ik maar liggen. Zo rond half 6 was het tijd om op te staan. Na toilet en tandenpoetsen stond de koffie en thee voor ons klaar. En begon het weer te regenen. Om 7 uur was het ontbijtbuffet. Weer uitgebreid en heel erg lekker gegeten en het was weer droog. Gezellig in gemengd gezelschap zitten eten en daarna afscheid genomen van onze “ouders”. De arak wordt gemaakt van een palmvrucht die wordt gefilterd, gefermenteerd en 2 maal gestookt. Dan weer verder naar het eindpunt van vandaag: Ruteng. Onderweg nog koffie met o.a. wadjik en vanillekoek bij een bakkerij gekregen om rond 1 uur in de stad weer te gaan eten. En toen gin het weer regenen zodat we redelijk nat weer bij het nonnenklooster aankwamen. Gelukkig is naast deze slaapplaats een winkel met o.a. paraplu’s dus de schade viel enigszins mee. Straks gaan we in hetzelfde restaurant weer eten maar nu was het eten tijd voor het verslag van vandaag en gisteren.
 

Zaterdag 2 november ontbijt om half 8 om even later naar een kilometer hoogte te gaan. Te voet. Om een “spinnenweb-sawa” te bekijken. Was een aardige klim. Daarna weer de bus in om naar Labuan Bajo te gaan. Maar de bergweg wordt opgeknapt en elke 3 a 4 uur gaat de weg dan een half uur open. Dus moesten we even koffie drinken bij een oma van 80 jaar die goede koffie maakte en op betelnoten kauwde. Gezien het gebit met wat hulp (gemalen noten). Was een gezellig samenzijn tot we weer verder konden. Onderweg nog een keer koffie en dan door naar het hotel (Pure Sari beach) in Labuan Bajo waar we rond half drie waren. We kregen een mooie grote kamer met een grote badkamer. Na een uurtje opruimen, spullen laten drogen na de regenbui gisteren en wat drinken naar het barretje gegaan waar we met een groepje wat aten en dronken. Met als gevolg dat we om 9 uur weer thuis waren voor het avondprogramma inclusief het uploaden van de website; gisteravond geen wifi.

Zondag begon om zes uur voor mij een wandeling van een goed uur. Terug in het hotel was Coby ook wakker en was het al gauw tijd voor het ontbijt met nasi goreng en pancake. Daarna met de taxi naar het stadscentrum. Winkels bekijken en mensen die ons wilden rondvaren afslaan. We gaan morgen met de groep uit varen. Oploskoffie, beha’s en een korte broek gekocht. Lekker koffie gedronken met uitzicht op de Zee van Flores en op een marktje pandancake gekocht maar geen durian; een hele is toch wel veel voor mij alleen. Weer gelopen naar een punt om ons door de taxi weer te laten ophalen en halverwege de middag thuis nog even bijkomen. Temperaturen van een stukje boven de 30 graden is toch wel warm, zeker vlak bij zee. Nog even naar zwembad en strand en dan nog een wandeling in de buurt. Maar de twee eethuisjes daar leken ons geen goed idee. Dus weer een maaltijd bij het hotel restaurant. Ook wat gezelliger en zeker toen er ook nog een dansgroepje verscheen. Nog even een koffie en daar naar huis voor verslag etc. Voorbereiding voor de volgende paar dagen: we gaan varen, geen wifi en de computer gaat niet mee. Het vervolg van dit verslag laat nog een paar dagen op zich wachten.


Maandag gaan we na het ontbijt in twee busjes naar Labuan Bajo waar een eindje verder al een schip (Bala Raja) op ons ligt te wachten. Wij krijgen een grote kamer, net als een ademstop-soortgenoot omdat daar elektriciteit is. De kamers worden ingedeeld en iedereen kijkt in de andere kamers naar de reisgenoten. Om kwart over 12 gaan er nog een paar snorkelen. Maar niet te lang want een uur later wordt een uitgebreide Indonesische lunch geserveerd. We maken in en naast het schip nog wat foto’s en rusten wat uit terwijl verder wordt gevaren. Om 7 uur wederom een uitgebreide Indische maaltijd. De dag wordt afgesloten met wat drankjes en een spelletje.

Dinsdag 5 november zijn we om half 9 al op de volgende plaats van bestemming: Komomdo-eiland. Duidelijk wordt verteld dat de draak al miljoenen jaren bestaan en ondoorgrondelijk is. En dat het aantal steeds minder wordt. Maar we komen er één tegen. En bij de ingang hadden we ook al een kleintje gezien. Hebben we toch nog geluk. Niet alleen die dieren maar ook prooien zien we; herten, kippen, wilde zwijnen en verkoopstalletjes (daarvoor zijn wij dan de prooien). Ook bijzonder zijn de bomen met allerlei draaiingen en kronkelingen. We kopen wat souvenirtjes en gaan weer aan boord van de Bala Raja. Natuurlijk heb ik al een paar keer een praatje gemaakt met het personeel over het eten en wordt speciaal voor mij sambal gemaakt. Er wordt weer gezwommen en gesnorkeld op roze strand. En ’s-middags probeer ik nog een flinke heuvel te nemen bij een temperatuur van ruim dertig graden in de brandende zon. Was niet alleen voor mij niet te doen; de hele groep gaf het al gauw op (ik wat eerder). Tegen 7 uur was er weer een geweldige maaltijd met nasi putih (witte rijst), gegrilde ikan (vis), lekkere ayam (kip) en groentegerecht. En sambal. Ook deze avond gezellig met elkaar praten, lezen en spelletje doen. Om 10 uur gaat het merendeel nar bed.

Woensdag we om 5 uur verder om op tijd bij de bestemming Sumbawa te zijn. Maar de stroming valt mee dus zijn we er ruim op tijd. We zien op Flores de rookpluimen van de vulkaan die is uitgebarsten en op Sumbawa de rustige vulkaan. Om 11 uur nog een Indonesische lunch waarna we rond 1 uur in de bus stappen om onze reis te vervolgen op Sumbawa. In Bima stoppen we bij een supermarkt en twee kilometer verder vinden we een kamer in Hotel Marina. We ruimen eerst de tassen opnieuw in en maken een begin met het verslag. Daarna gaan we de straat op om wat te drinken (mandarijnensap en jonge klapper) en te eten (sateh kambing). Voor morgen het ontbijt koop ik een martabak (eigerecht) want het is de bedoeling dat we een simpel zoet broodje gaan krijgen. Tegen 8 uur zijn we terug en maken het verslag af.