Engeland en Schotland 2022.

Een half jaartje geleden hebben we besloten om met Edith en Nico Engeland en Schotland te bezoeken. Wijzelf zullen daarna doorgaan naar Zweden. De overtochten Hoek van Holland naar Harwich vv en Rostock naar Trelleborg vv zijn op tijd geboekt. Nu alleen nog even wachten op de juiste datum.
Vóór deze reis zijn we nog een weekje naar Duitsland gegaan met de vriendengroep "D8" uit de vroegere Triviantgroep. We hadden voor het eerst geen groepsaccomodatie maar een all-in hotel. In Duitsland, in Lennestadt-Bilstein. Daarvandaan een paar tripjes gemaakt en dan via Offenburg, waar onze Duitse overburen in Elsendorp wonen, via Frankrijk weer naar huis. Daar nog even de lekkende waterleiding in de camper repareren en het doorweekte camperparket drogen en weer leggen. En nog even de televisieschotel laten repareren, en de achteruitcamera en de cabine-airco. Viel niet mee maar het is nu gelukt. De vloer nog een paar keer in de Glitsa zetten, de bagage erin en dan kunnen we gaan. 

Maandag 16 mei. Gisteren zijn we bezig geweest met het vertrekklaar maken van de camper. En haalden Nico en Edith hun huurcamper op om hetzelfde te doen. Vanmorgen na ontbijt de laatste dingen de camper in zoals de inhoud van de koelkast thuis (voor een deel) naar de camper-koelkast. Nog even koffie drinken en dan om 10 uur op pad. Onderweg naar Hoek van Holland kwamen we het transport van het nieuwe chalet van Jan en Isia tegen. En een flinke bui, vlak bij de kust. In de Hoek was het weer droog. Nog even kibbeling eten en dan naar de haven. Na de benodigde controles en een zeer kort bezoekje van Pieter, waren we aan boord. En dan maar wachten tot de reis van 7 uur naar Harwich ten einde komt. Eenmaal, om kwart voor 8 plaatselijke tijd, in Engeland langs de douane en dan naar de eerste overnachtingsplek. Links rijden was wel even wennen. De camperplaats was bij een Engelse pub waar het erg gezellig was en we friet met gepaneerde scampi’s te eten kregen terwijl we spraken met het gezelschap van autochtone  en op reis zijnde Engelsen en Duitse reizigers. Met een drankje erbij was erg genoeglijk maar zo rond elf uur wel genoeg om te gaan slapen.

   

Woensdag begonnen Nico en ik, na het ontbijt, met ons te melden aan de overkant, bij Garage Pit Stop. Na een uurtje kregen we toestemming om de wagen te laten ophalen door de monteur. Na een uurtje zoeken was de fout gevonden: de min-pool van de accu zat los. Dat euvel was snel verholpen. Dus gaan we op pad, noordwaarts richting Schotland. Maar na twee kilometer was inmiddels driemaal gebleken dat het probleem niet was opgelost; telkens weer zakte de snelheid af. Dus weer terug naar Pit Stop. Daar ging dezelfde monteur weer zoeken. En zoeken. En zoeken. Om een uur of één, tijdens de lunch in onze camper, kwam de conclusie (wel verwacht): de turbo deed het niet. Toestemming werd gevraagd om het benodigde onderdeel, reparatieprijs ca. £ 800,-, te bestellen. Morgen wordt het geleverd. De camper haalden we weer terug naar de overnachtingplaats aan de overkant van de drukke weg. En met onze camper gingen we naar een aardige plaats, Flatwood Mill. Daar gewandeld en koffie mét genoten. Onderweg terug in Manningtree lekker gegeten bij The Crown en daarna weer naar de overnachtingplaats bij The Pit Stop. Edith en Nico naar hun eigen camper en wij bleven in de onze. Televisie kijken en verslag maken. Het is hier een uur vroeger dan in Nederland dus we gaan wat later dan normaal (na Hart v. Nederland) naar bed. Net als de voorafgaande dagen is het prachtig weer.

    

Donderdag, het regende vannacht en ’s morgens hadden we af en toe een bui. Na een gesprek met de garage en achterlating van de sleutels zijn we met onze camper naar Clacton-on-sea gegaan. Aanrader van Brian van de Pit Stop. Daar hebben we de pier afgelopen, door de grote speel/gokhal en aardig wat vergane glorie. Dus een echte Engelse topper. Maar het uitgebreide Engelse ontbijt, maar nu als lunch, was erg goed. Niet gezond maar best lekker. Op de terugweg wat omgereden over aardige wegen. Alleen jammer van de hoge heggen langs de weg. Eenmaal terug duurde het nog een uur maar toen was de camper van Nico en Edith klaar. En vertrokken we noordwaarts, we hadden inmiddels een camping uitgezocht richting Great Yarmouth. Een boerencamping. Maar onderweg deed de huurcamper nog steeds vervelend. Op de bestemming aangekomen een plek in de zon gekregen; er waren geen andere kampeerders; waar we nog een drankje hebben genomen. En besproken, ook met de eigenaar van de camper, dat morgen actie zal worden ondernomen voor een vervangende camper. Als maaltijd hadden we een vers broodje met tonijnsalade “Edith”. De middag was weer zonnig maar toen we weer naar onze camper gingen was het donker.

Vrijdag 20 mei 2022, lekker rustig geslapen. Geen herrie van de snelweg. Lekkere douche. Maar problemen met contact leggen met verhuurder, verzekering etc. Laten we maar op pad gaan. Richting Great Yarmouth, dan moet daar maar een vervangende camper komen. Onderweg nog koffie gedronken. De camper heeft nu geen kuren. Edith komt weer tot rust en we besluiten toch maar de oorspronkelijke reisplannen te volgen. Volgende stop wordt het buitenverblijf van Queen Elisabeth, Sandringham House. Dat is nog een twee uur rijden. Na een uurtje fish-and-chips lunch. Een half uur voor sluitingstijd komen we bij het paleis aan. Bezoeken doen we morgen maar. Nu naar de camping, twee kilometer verder. Mooie ruime camping waar we zonnige plekken krijgen. Mag ook wel, de eerste uren onderweg regende het. Een poosje wat drinken in de zon, dan een wandelingetje en nog wat zitten. Wat eten uit de bijna onuitputtelijke voorraad van Edith en dan het gebruikelijke avondprogramma.

Maandag was het weer zonnig en regelmatig winderig. Zo rond elf uur vertrokken we richting Edinburgh. Natuurlijk weer niet over de snelweg A1 maar meer over regionale wegen. Het was de bedoeling om onderweg, zo rond half één, één uur te stoppen voor de lunch. Maar tegen half één maakte Nico bekend dat zijn versnellingen het niet meer deden. Hij kon niet meer in een hogere of lagere versnelling; alleen met kunst-en-vliegwerk met koppelingspedaal en versnellingshandel ging het soms. Dus naar de dichtstbijzijnde garage in Bellingham, een stukje boven Newcastle. Een uur was de garage bezig met euvel zoeken, vinden (hydraulisch koppelingsysteem moet vervangen) en rondbellen naar collega’s. Maar tevergeefs. Reparatie kon hij niet en de gespecialiseerde Fiatgarages niet binnen een maand. Gelukkig heeft Bellingham een camping nog geen kilometer verderop. Het lukte om daar te komen om verder te gaan eisen aan de verhuurder, Goboony en de SOS-dienst. De enige mogelijkheid is een andere camper, te huur hier 10 mijl vandaan. Maar wie gaat dat betalen. Inmiddels gingen Coby en ik naar het dorp, kijken hoe laat de bakker morgen open is en de supermarkt inspecteren. Een uur lopen heen en terug. Weer in de camper nassi goreng gemaakt. En tv gekeken. We hopen morgen verdere informatie te krijgen want vrijdagochtend moeten we zeker van de camping af, dan is alles volgeboekt vanwege pinksterweekend / bankholiday.  

Dinsdag was een regendag. Maar ’s morgens, toen ik brood ging halen, nog niet. Ook kon ik nog even de voorruit ontdoen van vuil en insecten. Met enige (on)regelmaat scheen vandaag de zon maar ook de regenbuien lieten zich gelden. Omdat we toch vandaag op deze camping moeten blijven is de was gedaan en zijn we een “afternoon tea” gaan nuttigen. Nederlanders noemen dat een high tea maar in Engeland is dat wat anders. Het was veel en erg lekker. Allerlei hartige sandwiches en taartpunten en scones en koeken. Het was eigenlijk te veel maar er werd vanzelf aangeboden “to box it up”, dus in een doos te doen om mee te nemen. Tijdens de tea kwam het bericht dat we morgen om 11 uur een Engelse camper kunnen ophalen in de omgeving. Dus we hebben morgen ook een programma: halen, ompakken en oude wegzetten. Om 5 uur waren we weer terug dus misschien straks, in de loop van de avond nog wat ervan opeten. We hebben hier wifi dus straks de website weer uploaden. Wifi is redelijk zeldzaam in Engeland. Zo rond half 10 kregen we te horen dat Goboony niet had betaald dus de camper halen gaat niet door. Een ander heeft ‘em wel betaald. Goboony blijft nogal in gebreke, heeft gereserveerd en Nico en Edith medegedeeld dat het geregeld zou worden. Jammer maar helaas.

  

Woensdag 25 mei was wederom een regenachtige dag met veel wind en af en toe een straaltje zon. Goboony begreep niet dat als er toch nog een camper wordt gevonden wat er dan verder moet gebeuren. Dat een huurcamper terug moet naar de verhuurder, in dit geval in midden Engeland, dat begrepen ze wel. Maar dat dan de mensen daar stonden met hun bagage dat moeten ze dan maar zelf oplossen. Hoe ze b.v. naar Harwich en naar Elsendorp moeten zien te komen was helemaal nieuw voor ze. Ja, dat moeten ze maar zelf regelen en de rekening indienen bij hun eigen reisverzekering. Terwijl het contract met Goboony is dat een camper wordt gehuurd voor een trip vanaf huis weer naar huis terug. Nico en Edith waren ten einde raad. De medewerkster werd gevraagd over een half uur terug te bellen om tijd te hebben de mogelijkheden te overdenken. We hebben toen besloten een camper te nemen, op reis te gaan naar Schotland. Daarna de camper terugbrengen naar de verhuurder, net onder Carlisle. Dan de spullen uit de camper in tassen in onze camper zetten en in één stuk te rijden naar Harwich. Na aankomst in Hoek van Holland rijden we door naar Elsendorp. Onze bezoekjes in de Hoek kunnen helaas niet doorgaan. Ik heb daarna het gesprek met de teamleider van Gobooney gevoerd. Hiermee is de kou uit de lucht. Morgenmiddag kunnen we de nieuwe huurcamper ophalen. Vandaag gaan we wat uitrusten en wandelen of wat spullen in de oude camper inpakken om morgen te verhuizen. Daarna zijn we via wat omwegen gereden naar Hexham, een prachtige route van zo’n 15 mijl. Daar hebben we heerlijk gegeten bij een Indiaas restaurant. Terug op de camping een kop koffie gedronken en daarna de gebruikelijke avondroutine.

Donderdag begon weer met wat regen. Maar ’s middags scheen de zon weer. De ochtend werd besteed aan het uitruimen van de defecte camper. Alle spullen in tassen op het bed in onze camper. Rond het middaguur reden we het ding naar de parkeerplaats van de fantastische camping. Daarna richting Penrith waar de nieuwe camper moet worden opgehaald. Onderweg nog tosti’s gemaakt en boodschappen gedaan in Hexham. Om 4 uur waren we bij de nieuwe camper. Even de bezichtiging en de uitleg door een aardige man en dan 2 mijl verder naar de camper-camping. Begon al goed met een smalle weg en een haakse bocht. Maar Nico deed het best. Aanmelden, betalen, plaats innemen en de spullen een plaats proberen te geven in de nieuwe camper. Een aardige klus. Inmiddels maakten wij de maaltijd; roerbak gehakt met sperziebonen en gebakken aardappels en gemengde salade. Daarna gezellig natafelen en even over 10 naar de eigen campers.

Vrijdag 27 mei was weer een wisselvallige dag. Om een uur of 10 vertrokken we. Ik maakte voor het ontbijt nog een wandeling in de omgeving. Stukje door het veld, stukje door het dorp. Op de reis vandaag gingen we eerst naar een apotheek voor de opgezwollen (verstuikte?) enkel van Edith. Maar alleen advies gekregen. Zij maakte zich ook zorgen over het links rijden met een Engelse camper, dus rechts stuur. Maar alles ging goed. Door Carlisle gereden richting Dumfries, dus langs Gretna Green. Onderweg zelf koffie gemaakt want geen koffiehuis te vinden. Even voor Dumfries had ik een lekke rechter voorband. Nico en ik hebben die vervangen voor het reservewiel. Inmiddels maakten de dames een lekkere sandwich klaar. Dan proberen een nieuwe band te scoren. Bij de eerste: niet op voorraad. De tweede: niet op voorraad maar morgenochtend kan het klaar zijn. Doe maar. Wij zoeken een camping in de buurt. Dat werd Lockerbie, een “camping” aan Loch Kirk. Daar staan we best goed. Het was inmiddels al bijna half 4. Telefonisch contact met de eigenaar die morgenochtend de vergoeding komt innen. Coby en ik maakten een wandeling door het dorp en dronken een kop koffie bij een Italiaanse ijssalon. Met een ijsje natuurlijk. Even over zes gingen we naar het Crown hotel waar we een goede maaltijd genoten (kip, macaroni-kaas en 2 lasagna). Daarna het normale avondprogramma. Zonder televisie; veel bomen.

Zaterdag was weer een mooie dag; lekker veel zon. Ik haalde ’s morgens broodjes in de winkel want de bakker had alleen maar hartig en zoet gebak. Na ontbijt en koffie gingen we naar de Kwik Fit om de band op te halen. De nieuwe werd rechtsvoor gezet en het reservewiel onder de wagen. Na betaling gingen we noordwaarts. Onderweg koffie met wat lekkers genomen en om twee uur 4 kleine pie’s in de oven verwarmd en opgegeten. Via de snelweg door Glasgow en vlak daarna besloten naar een camping te gaan aan het Loch Lomond. Smalle, mooie, bochtige bergweg er naartoe. Goeie oefening voor Nico. Maar de camping was vol. We werden verwezen naar een parkeerplaats een paar honderd yard terug. Daar mag je met een camper overnachten. Een plekje ingenomen en op het stenenstrand van het Loch in de stoelen lekker in het zonnetje gezeten met een drankje en een hapje. Nassi goreng van een paar dagen geleden uit de vriezer, opbakken en opeten. Camper naar een mooier plekje, wandelingetje, overleg over morgen en dan de gebruikelijke avondactiviteiten; nog even want het is al half elf geweest.

Zondag 29 mei begon ook weer regenachtig maar halverwege de middag kwam de zon weer tevoorschijn. We hadden een prachtige weg, Loch Lomond half rond. Maar dat was voor Nico en Edith weer een beproeving. Eenmaal in Fort William aangekomen een overnachtingsplek gezocht. Campings natuurlijk vol; het is Bank Holiday. Een camperplaats gevonden in de buurt van een hotel-restaurant waar we ook een koffie dronken. Toen gaan zoeken naar het station om te kijken of we een kaartje kunnen scoren voor de Harry Potter trein. Reserveren kan vanaf 21 augustus. Maar er zijn elke dag nog een paar losse kaarten te koop. Dan moet je dus ’s morgens gaan vragen. In de rij. Gaan we proberen. Vlakbij is ook een parkeerplaats dus daar verhuizen we naartoe. We gaan uit eten. Allemaal een pie / pastry. Goed te eten. Om half 9 terug in de camper.

Maandag hadden we geluk; we konden kaartjes bemachtigen voor de Harry Potter trein van Fort William naar Mallaig. De rij bestand uit maar 5 mensen voor ons. Om kwart over 10 vertrek. Eerst nog een kop koffie en dan aan boord. Mooi zo’n ouderwetse stoomtrein. Maar eigenlijk is de buitenkant mooier dan er in zitten. We reden wel door een mooi landschap maar twee en een half uur onderweg is toch niet weinig. In de eindplaats, een vissersdorp hebben we gegeten en toen weer twee uur terug. Wat korter want er was nu geen tussenstop. Eenmaal terug besloten we te gaan proberen of er nu wel plaats is op de camping van gisteren. Helaas. Dan maar naar een camperplaats onderweg naar Inverness. Een mijl of tien voor de camperplaats zagen we langs de weg een aantal campers staan. Zijn we bij gaan staan. Hebben we in ieder geval een plek; de geplande camperplaats had maar 3 plekjes. En dat is gauw vol. We staan langs Loch Lochy, het verlengde van Loch Ness. Besproken hoe we verder gaan. Nico en Edith gaan wat rustiger aan doen en langzaam richting Edinburgh. Wij gaan eerst nog wat kustwegen rijden; de westkust zou heel mooi zijn. Nog even wat eten maar geen tv kijken, hoge bergen in de weg.

Dinsdag. Lekker geslapen op deze onverwachte, mooie camperplaats. We besloten toch verder te gaan samen met Edith en Nico en dus niet een andere, avontuurlijker route re nemen. Vandaag was het soms zonnig, soms regenachtig en vaak bewolkt. We reden naar het Loch Ness. Eerst naar een camping dat een huisjespark bleek geworden. Maar bij de volgende was het raak. Wel plaats maar geen elektra. Maar voldeed verder wel aan de eisen. Zoals op elke camping waren er toiletten en douches en als extra was- en droogmachines. Alleen geen bar of restaurant. Maar in Engeland en Schotland blijkt dat laatste nooit aanwezig. De was werd in de machine gedaan en Coby, Nico en ik gingen de 10 minuten lopen naar het centrum van Drumnadrochit. We deden dat in 25 minuten. Goed aangegeven Google! Daar dronken we een kop koffie, gingen naar een vilt- en wolkunstenaar, een giftshop en supermarkt. Terug dronken we nog een kop koffie en kregen we onze portie wasgoed terug. We bespraken de reismogelijkheden van morgen en maakten in onze camper een avondmaaltijd met Yorkshirepudding, vlees in saus, groetenmix en salade. Daarna de avondrituelen, compleet met televisie.

Woensdag 1 juni 2022. Na het ochtendritueel en koffiedrinken verlieten we tegen 11 uur de camping. Langs Loch Ness de bochtige weg volgen naar Inverness. Door de stad, aan de rand van de stad boodschappen in de supermarkt. Dan de snelweg volgen en onderweg winkelen zonder kopen en koffie drinken. Dan verder over de snelweg naar Kinross waar we zo rond 5 uur waren en een plekje hadden op de camping. Nog even wat drinken en haggis-chips eten en dan eten klaarmaken: zalm, wortels, aardappels. De gebruikelijke avondactiviteiten.

Donderdag, het plan was om met de trein naar Edinburgh te gaan. En dat is ook gelukt. Eerst 20 minuten met de auto, dan drie kwartier met de trein naar het centrum van Edinburgh. Daar eerst, eenmaal uit het grote station, een straatje omhoog. Daar koffie drinken, dan wat ronddwalen om uiteindelijk, na een broodje, in de toeristenbus te geraken. Een rondrit door de grote stad met donkere zandsteengebouwen en veel drukte. Een aardig gedeelte van de oude stad was verschrikkelijk druk. Te druk om daar uit te stappen. En het Castle bezoeken zou zeker drie uur duren. Ook dat zagen we niet echt zitten. Aan het eind van de tour nog wat rondlopen en dan naar de trein terug. Zo rond 5 uur waren we terug in Cowdenbeach, bij de auto. Nog even bellen met Marcel en dan naar Kinross waar we een leuke Inn vonden waar we heerlijk aten. Dankjewel Edith en Nico. Dan naar de camping terug, een kop koffie en de normale procedure voor de avond. 

Vrijdag was een bewolkte dag, wel droog. We reden richting Edinburgh maar nu er omheen/voorbij. Erg druk op de weg. Dat zal wel komen door het feest vanwege het feit dat Queen Elisabeth nu 70 jaar koningin is. Het hele weekend nog feest. Dat wordt nog wat. Onderweg, rond 12 uur werd besloten dat het etenstijd was. Dus een soort wegrestaurant waar de heren een broodje haggis met kaas aten. Zelfs lekker. En de dames een open tosti met bacon, kaas, ui en appel. Verder richting kust. Onderweg nog even boodschappen gedaan. Voor ons voornamelijk water en lekker Lidl-brood. In Berwick-upon-Tweed bleek de camperplek voor campers lager dan 2,10 meter. En dat zijn er maar weinig. Die van ons in ieder geval niet. Dan maar naar de camping 300 meter verder. Vol. En de volgende twee ook. Feest zeker. Terug naar de camperplaats met slagboom want 100 meter ervoor is een parkeerplaats waar je eigenlijk niet mag overnachten. Maar er nergens plaats, zelfs niet in de herberg. Of pub waar we nog even wat gingen drinken. Een heerlijke pint bitter. Dan naar de camper, wat te eten maken en dan maar niet tv kijken. Dat valt wel erg op.

 Zaterdag maakte ik 's morgens een wandeling naar de brug die naar het ommuurde stadcentrum voert. Na het ontbijt reden we een klein stukje langs de kust om in Seahouses te stoppen. We kochten daar kaartjes voor een boottocht naar eilandjes waar veel vogels (o.a. papegaaiduikers, alken en sterns) en zeehonden te zien waren. Erg mooi en indrukwekkend. Geweldige bemanning die van alles vertelde met een schipper die erg dicht bij de dieren kwam. De bemanning kwam telkens langs om te vragen of het goed ging en verhalen te vertellen over de dieren en de omgeving met interessante feiten over de eilandjes en de enkele gebouwtjes en vuurtorens daarop. Na twee uur waren we weer aan land, tijd om wat te eten en dan verder te gaan. Om overnachtingsproblemen te voorkomen spraken we af telkens bij een camping te stoppen om te vragen of ze een plekje voor ons hadden. De eerste camping (bij Beadnell) had geen twee plekjes voor één nacht, wel één plekje voor twee nachten. Dus helaas. Maar vraag het eens 100 meter terug, daar is een tijdelijk terrein van de Camping en Caravan Club. Wij zijn lid van deze CCC via de NKC (Nederlandse Kampeerauto Club). En dat was geen enkel probleem, we waren van harte welkom. Een plekje naast elkaar met twee flessen bier erbij. En regelmatig kwamen de Engelsen een praatje maken. En een paar glaasjes Newcastle-rum brengen. Dus wij een bordje Nederlandse overjarige kaas. Heel gezellig. We aten wortelen met aardappelen, Limburgs zuurvlees en salade. Daarna met Engelsen overleggen over overnachtingsplaatsen bij Newcastle. Dan nog het avondprogramma.

Zondag 5 juni maakte ik weer een wandeling over duin naar het dorp, het dorp door en dan over het strand terug. Eenmaal thuis ontbijt waarna Coby en ik samen naar het dorp gingen. Nico en Edith waren nog niet klaar. In het dorp naar de boot-sale, koffie met Engelse buren van de camping en nog wat boodschappen. Om kwart voor elf waren we terug en Edith en Nico klaar voor vertrek. We reden langs de kust naar het kasteel van Harry Potter in Alnwick. Daar zijn echter allen de buitenopnames gemaakt. In het kasteel dus niet. Een paar ruimtes in het kasteel waren te bezichtigen; ook de 12^e baron van het kasteel maakt met zijn gezin regelmatig gebruik van deze kamers. Nog even over een marktje lopen en dan verder richting Newcastle-upon-Tyne. In een gehucht even boven Ashington vonden we uiteindelijk een camping. Nog wat drinken, dan eten maken en de gebruikelijke avondactiviteiten.

Maandag begon nogal koud, bij het opstaan om half 7 was het 10 graden buiten. Gelukkig hebben we goede verwarming. Na een lekkere douche op deze enigszins verlopen camping / manege en de overige ochtendactiviteiten zijn we vertrokken richting Newcastle-upon-Tyne om boodschappen te doen, ook alvast voor Nederland, bij de Tesco Extra. Daar alles kunnen vinden, met hulp van Debby, wat we hebben wilden zoals heerlijke Cheddar, wat pie’s en salt-and-vinager crisps (chips). We hebben vanmorgen gebeld naar de camping waar we willen overnachten. We waren hier zo’n twee weken geleden ook en hebben daar de defecte camper achtergelaten. Die er dus nog staat, daar op de camping in Bellingham. Toch was het een aangenaam welkom door de eigenaren. We kregen een mooie zonnige plek waar we nog een paar uur hebben gezeten. Ook zijn er wassen gedraaid en het dak met zonnepanelen van onze camper schoongemaakt. Uit de voorraad is de hachee en puree gegeten, samen met Engelse rode kool uit de koeling. Daarna de gebruikelijke activiteiten. Morgen nog een dag op deze camping.

Dinsdag, een rustdag. Met overwegend veel zon. Vandaag erg rustig aan gedaan. Alleen een wandeling gemaakt naar het dorp om bloemen te kopen om alle fouten van Goboony te trachten een beetje goed te maken voor de campingeigenaren. Die zitten nu al twee weken met een camper op hun parkeerplaats. Nog wat andere boodschappen gedaan. Het was een mooie wandeling, gedeeltelijk langs een rivier. De rest van de dag niet veel meer gedaan.

   

Donderdag 9 juni, bijtijds opstaan op deze mooie dag. Om 9 uur waren we bij de camper-eigenaar om zijn wagen terug te brengen. Daarvoor waren alle spullen van Nico en Edith in onze camper gezet. Na een gezellig praatje en wat papierwerk gingen we beginnen aan de ruim 300 mijl naar Harwich over voornamelijk snelweg. Regelmatig behoorlijk druk. Na 50 mijl koffie gedronken. Na 150 mijl fish & chips en na 225 mijl weer koffie. Om half 5 reden we de eindbestemming binnen. In Harwich hebben Edith en Nico een hotelkamer gehuurd met een mooi houtsnede-bed. Wij staan er tegenover op de parkeerplaats. Nog even een wandeling en dan eten bij een Turks restaurant. Waar we een uur moesten wachten op ons eten wat bovendien nog lauw was. Zeker geen aanrader ondanks de best goede smaak. Maar koude falafel . . .  Nog even de laatste boodschappen doen in een winkeltje en dan naar de camper / de hotelkamer.

Vrijdag, de laatste vakantiedag. Vroeg opstaan om om half 8 naar de ferry te gaan. Ruim 6 uur zit je dan aan boord. Om wat te doen te hebben namen we een full English breakfast. Daarna zitten lezen, naar buiten kijken en een beetje wandelen. In Hoek van Holland weer de marechaussee en douane passeren. Bij de plaatselijke chinees heerlijk eten en dan de laatste 140 kilometer naar Elsendorp waar Hans en Loes ons welkom heetten. In totaal reden we 3.386 kilometer.

Ga nu naar de bladzijden van de Zweden-reis: Zweden 2022.